Vanwege een mislukte contractverlenging heb ik deze maand onverwachts een stuk minder te besteden. Vandaar dat ik besloot om van 1 tot 21 februari (mijn volgende salarisbetaling) proberen te leven van 100 euro. Veel meer heb ik ook niet, tenzij ik mijn spaarrekening plunder. Alsof dat nog niet genoeg is, valt deze uitdaging samen met mijn andere uitdaging: een maand geen suiker, en als ik zuivel eet alleen biologische (of liever nog: biologisch-dynamische).
Deze week bestelde ik voor het eerst boodschappen bij Odin. Ik kende Odin van de groente- en fruitabonnementen,
maar had me nooit gerealiseerd dat er ook een uitgebreide webwinkel aan vast zit. Tot ik dat bij haar las. Ik heb genoeg biowinkels in mijn omgeving, maar zo'n webbestelling die je pas twee dagen later afhaalt leek me de ideale manier om weloverwogen boodschappen te doen. Het heeft geen zin om lekkere-trek impulsaankopen te doen, omdat ik toch twee dagen moet wachten voor ik het in huis heb. Ik kan aan de hand van de aanbiedingen meteen een beetje plannen wat ik de hele week wil eten. En: ik kan meteen zien hoeveel geld ik kwijt ben. Ongeveer dan, want omdat sommige dingen nog moeten worden afgewogen, kunnen het in de praktijk wat grammetjes meer of minder worden.
Ik vulde mijn online winkelwagen uitsluitend met reuze verstandige aankopen als pompoen, zuurkool, tempeh, rooktofu, andijvie, tomaten en sla. Als uitspatting kwam daar een bakje knoflookolijven bij, en een stukje biologisch-dynamische fenegriekkaas die in de aanbieding was. De teller eindigde op 33-euro-zoveel. Zuivel eten vind ik niet zo oké, ethisch gezien enzo, maar kaas vind ik zo onweerstaanbaar lekker dat ik het soms niet kan laten. Met kaas in de buurt verander ik in een kaasmonster. Hoe veel of weinig ik ook in huis haal: de dag erna is het schoon op. Het is dus de kunst om maar een klein stukje of pakje te kopen, en ook niet te vaak. Dan ga ik mezelf niet kwellen, en sta ik mezelf toe het gewoon allemaal op te eten. Burp.
Vandaag kon ik mijn pakket ophalen bij een groentenman in de buurt. In plaats van de verwachte 33 euro bleek ik opeens 37 euro te moeten neertellen. De kaas bleek de schuldige: ik had geen stukje van 3-euro-zoveel geleverd gekregen, maar van 7-euro-zoveel. Bijna twee keer zoveel dan besteld, en meer dan een halve kilo kaas!
O jee. Dit betekende niet alleen een grote hap uit mijn weekbudget, maar ook dat het immer op de loer liggende Kaasmonster pardoes wakker werd en niet meer te stuiten was. Het sneed een flink stuk af, bij wijze van lunch. Hmjamjam. En toen nog een plakje. Hmjamjam. Burp. En hoe gênant, natuurlijk moest toen net de Manlief onverwachts langswaaien.
Maar goed. Ik stuurde een semi-boos mailtje naar Odin. Een paar uur vond ik een antwoord in mijn inbox: "We vinden het erg vervelend dat u een te groot stuk kaas heeft ontvangen. Normaal kan het iets meer of minder zijn maar dit is wel een groot verschil. Onze excuus voor dit ongemak. Wij zullen dan ook een bedrag van € 3.38 in mindering brengen bij uw eerst volgende bestelling." Kijk, dat vind ik nog eens netjes! Maar of ik de volgende keer weer kaas durf te bestellen?
Wat een leuke service van Odin. Erg aardig
BeantwoordenVerwijderenKaas is goed! Lekker een flink stukje, met wortel, komkommer, ui, of wat ook.... en dan een paar nootjes erbij en je hebt weer voor een hele tijd meer dan genoeg gegeten. En gezonder dan een broodje, als je het mij vraagt. Wel supernetjes hoe het is opgelost.
BeantwoordenVerwijderenZe hebben bij Odin een goede service, netjes hoor! Wacht je nu nog de grootste uitdaging, van de kaas afblijven. Het is wel gratis extra eten, dat dan weer wel. Oei, dat maakt het misschien nog weer moeilijker om je te beheersen ;-)
BeantwoordenVerwijderenIk durf ook niet te vertellen wat er nog van over is
VerwijderenWat een inspirerende afbeelding heb je bovenaan je blog staan. Heel mooi. En ja, ik ben ook een kaasmonster en kaas heeft bij mij geen lang leven in de koelkast. Maar ik heb er wat op gevonden. Ik koop roquefort en geitenkaas en vries het in in porties van 30 gr. Per keer ontdooi ik dan 1 stukje
BeantwoordenVerwijderenDat klinkt als een slim idee! Smaakt het dan nog even lekker?
VerwijderenDat is inderdaad goede service. Ik ben ook een kaasmonster en mag van mezelf elke week een klein stukje kaas kopen. Op is dan op. Zo weet ik het beter te doseren, want ik baal meestal wel als de kaas op is en dan bedoel ik zo'n stuk kaas. Geitenkaas, feta, roomkaas e.d. worden hier ook veel gegeten, maar daar ga ik niet zo stukken vanaf snijden ;-)
BeantwoordenVerwijderenPrecies, die strategie wilde ik ook hanteren. En ik vind het altijd zo heerlijk om te lezen dat ik niet de enige ben die zich niet kan beheersen met iets lekkers in de buurt :)
Verwijderenoooh kaas, dat is mijn liefelijke zonde, zeer diepe zucht...
BeantwoordenVerwijderen